ลงชื่อเข้าใช้
เราจะไม่แชร์อีเมลของคุณกับคนอื่น
รีเซ็ตรหัสผ่าน

ป้อนที่อยู่อีเมลของคุณแล้วเราจะส่งลิงก์ให้คุณเพื่อรีเซ็ตรหัสผ่านของคุณ

กลับไปที่ลงชื่อเข้าใช้

8 เทพอสูรมังกรฟ้า (2013) 2013

8 เทพอสูรมังกรฟ้า เป็นเรื่องราวในช่วงสงครามระหว่างแคว้นต้าซ่งและแคว้นเหลียว ทั้งสองแคว้นทำสงครามต่อเนื่องยาวนานจนปลูกฝังเป็นความแค้นลึกล้ำระหว่างเมืองทั้งสอง ในยุทธจักรมีคำกล่าว"เฉียวฟงเหนือ มู่หยงใต้" เค้าลางแห่งความวุ่นวายเริ่มปรากฏขึ้นเมื่อเฉียวฟงประมุขพรรคกระยาจกถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรสังหารรองประมุขพรรคกระยาจกหม่าต้าหยวนและยังถูกเปิดโปงว่าเป็นชาวซิตัน ด้วยกระแสชาตินิยมจึงทำให้เฉียวฟงต้องออกจากพรรคกระยาจก เฉียวฟงออกสืบหาความเป็นมาของตนเองเพื่อจะหาผู้ที่ชาวยุทธ์เรียกขานว่า"ผู้นำผู้ยิ่งใหญ่"ผู้ที่สังหารบิดามารดาที่แท้จริงของตนเองจนกระทั่งพบว่าตนเองนั้นเป็นชาวซิตันแซ่เซียว เฉียวฟงจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นเซียวฟง แต่เหตุการณ์กลับตาลปัตรจนเซียวฟงถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้สังหารบิดามารดาบุญธรรมและอาจารย์ของตน แต่ยังมีผู้หนึ่งที่อยู่เคียงข้างเซียวฟงตลอดนั่นคืออาจูผู้เป็นสาวใช้ของจอมยุทธ์ใต้มู่หยงฟู่ แต่โศกนาฏกรรมก็เกิดขึ้นจากความแค้นของเซียวฟงจนทำให้เกิดเรื่องราวอันน่าสลด สุดท้ายเซียวฟงได้ช่วยเหลือเยลู่กีฮ่องเต้ซิตันจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นไต้อ๋องแห่งแคว้นเหลียว ณ เมืองต้าหลี่ ต้วนอี้บุตรชายอ๋องเจิ้นหนานต้วนเจิ้นฉุนแห่งต้าหลี่ได้หนีออกจากบ้านเนื่องจากถูกบิดาบังคับให้ฝึกวิทยายุทธ์ แต่ต้วนอี้ฝักใฝ่ทางธรรมมากกว่า แต่สุดท้ายก็ตกกระไดพลอยโจนได้ฝึกสุดยอดวิชาพรรคสราญรมย์และวิชาดรรชนีกระบี่หกชีพจรจนกลายเป็นยอดฝีมือ แต่ด้วยการที่ต้วนอี้ไม่มีพื้นฐานวรยุทธ์ จึงทำให้ยอดวิชาใช้ออกได้เป็นบางครั้งบางคราว ภายหลังต้วนอี้ถูกจิวม่อจื้อราชครูแค้วนถู่ฟานจับตัวไป จนเป็นสาเหตุให้ต้วนอี้ต้องเข้ามาพัวพันกับความวุ่นวายในยุทธจักรจนกระทั่งได้สาบานเป็นพี่น้องกับเซียวฟงและได้พบรักกับหวังอวี่เยี่ยน แต่ในใจหวังอวี่เยี่ยนนั้นรักเพียงญาติผู้พี่นามมู่หยงฟู่แห่งกูซูผู้ได้รับการขนานนามเป็นจอมยุทธ์ใต้เทียบเคียงกับเซียวฟง แม้ต้วนอี้จะไม่ได้รับรักตอบแต่ก็มีความพยายามติดตามมู่หยงฟู่และหวังอวี่เยี่ยนต่อไป

Download : MKV
Download : MP4

คล้ายคลึงกัน

ข้อเสนอแนะ

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG

NGAHUTANG